Kolonije su države ili teritorije koje su zauzele moćnije strane sile, a koje su bile metropole u odnosu na kolonije. Kolonijalna politika je po pravilu obuhvaćala osvajačke ratove s daljnjim uspostavljanjem režima vlasti u koloniji.
Instrukcije
Korak 1
Prve kolonije nastale su s ciljem hvatanja autohtonog stanovništva u ropstvo radi popunjavanja ljudskih resursa metropola. Razvojem trgovinskih kampanja koje su putovale vodom nakon otkrića Amerike započeo je kolonijalni procvat. Neke od prvih značajnih kolonija bile su Južna Amerika, Indija i Istočna Afrika, koje su osvojile Španija i Portugal tokom Doba otkrića u 15. veku. Dva veka kasnije, Holandija je takođe postala glavna metropola, koja je takođe uživala privilegije na vodenim trgovinskim putevima.
Korak 2
Najvećim kolonijama u čitavoj istoriji kolonijalnog pokreta mogu se smatrati Indija i Afrika. Velika Britanija, jedna od najmoćnijih metropola tog doba, postala je metropola Indije i Južne Afrike u 19. vijeku. Afrički Alžir i Tunis bili su podređeni Francuskoj. Zemlje osvajačice, s jedne strane, aktivno su razvijale ekonomiju i poljoprivredu svojih kolonija, s druge strane, zapravo su pljačkale bogatstvo podređenih zemalja, izvozeći umjetničke predmete i nakit. Kulturna ekspanzija u kolonijama imala je i svojih prednosti i nedostataka. Kolonijalisti su često podmetali svoju religiju i jezik lokalnom stanovništvu, pokušavali su iskorijeniti identitet ljudi, podvrgavajući ga globalnim standardima. U isto vrijeme, metropole su mnogim kolonijama dugovale izgled škola, bolnica, sirotišta i drugih društvenih i kulturnih objekata.
Korak 3
Preraspodjela kolonija bila je jedan od razloga izbijanja Prvog svjetskog rata. Engleska, Francuska i Njemačka borile su se za Afriku, britanske trupe okupirale su Bagdad, Nijemci povratili ostrva u Okeaniji s ukupnom površinom od jedne trećine vlastite zemlje. Na Dalekom Istoku, kao rezultat krvavih akcija, brojne su kolonije prešle iz utjecaja Njemačke u Japan. Nakon završetka rata započela je kolonijalna kriza koju je generirao val oslobodilačkih ratova u kolonijama poput Indije, Egipta, Afganistana, Turske i mnogih drugih.
Korak 4
Konačna prekretnica u kolonijalnoj svjetskoj historiji bio je Drugi svjetski rat. Nakon poraza nacizma i fašizma, mnogi stanovnici kolonija povučenih u vojsku nisu položili oružje započinjući vlastiti rat za autonomiju zemlje. Nacionalne oružane snage protiv osvajača pojavile su se na Filipinima, Siriji, Libanu, Sjevernom Vijetnamu, Kini, Jordanu. Ubrzo su sve te države proglašene suverenima. 1947. godine jedna od najvećih kolonija, Indija, takođe je postigla neovisnost. A početkom pedesetih godina dvadesetog stoljeća Afrika se počela boriti za svoje oslobađanje od matičnih zemalja. Šezdesetih godina dekolonizacija je završena praktično u cijelom svijetu, gdje dobrovoljno, gdje uz pomoć neprijateljstava. Međutim, nema potrebe govoriti o potpunom nestanku takvog pojma kao kolonije: kolonizacija je zamijenjena neokolonizacijom, jer neke bivše metropole nastavljaju nezvaničnu kontrolu nad teritorijama koje su im nekada bile podložne.
