Sociopsihološko znanje nastalo je u osvit civilizacije, kada su se pojavili prvi oblici kolektivnog života. Već u ranim religioznim pokretima svećenici su koristili tehnike kontrole gomile zaražavajući velike grupe ljudi masovnim raspoloženjem. Nakon toga, ideje o društvenom ponašanju činile su osnovu filozofije. Ali socijalna psihologija oblikovala se kao samostalna nauka tek početkom 20. vijeka.
Život ljudi na ovaj ili onaj način odvija se u timu. To zahtijeva regulaciju ponašanja pojedinaca i grupa, sposobnost efikasne komunikacije i slaganja s drugim članovima društva. Razni rituali, ceremonije i zabrane prenosili su se s koljena na koljeno, uz pomoć kojih je društvo održavalo socijalnu ravnotežu. Znanje o obrascima interakcije između pojedinca i grupe postepeno se oblikovalo u socijalnoj filozofiji.
U drugoj polovini 19. vijeka iz filozofskog znanja proizašlo je nekoliko društvenih disciplina koje su imale različite predmete proučavanja. Tako su se pojavile antropologija, etnologija, sociologija, socijalna filozofija i psihologija. Te su se discipline pojavile i razvile u opštem toku humanitarnog znanja, upijajući najnovije podatke prikupljene iz prirodnih nauka.
Zajedno s drugim područjima u psihologiji formirana je zasebna disciplina čiji je fokus bio ponašanje pojedinca u velikim i malim grupama. 1908. godine u SAD-u su gotovo istovremeno objavljena tri udžbenika na ovu temu. Smatra se da se u njima prvi put pojavila kombinacija "socijalna psihologija".
1924. objavljeno je veliko programsko delo F. Allporta "Socijalna psihologija", koje je, prema istoričarima nauke, svedočilo o potpunom formiranju nove psihološke discipline. Ovaj se rad od prethodnih udžbenika razlikovao po modernijim idejama, bliskim odredbama koje su činile osnovu trenutne socijalne psihologije.
Od nastanka socijalne psihologije u njoj su se jasno razlikovale dvije grane - sociološka i psihološka. Ove dvije pristranosti karakterizirali su različiti pristupi razumijevanju prirode socio-psiholoških fenomena. Sedamdesetih godina prošlog stoljeća na ova dva područja dodana je međukulturna pristranost, čije pristaše u središte istraživanja stavljaju problem interakcije kultura.
U sovjetskoj nauci socijalna psihologija je dugo bila zabranjena. Smatrana je buržoaskom naukom, kojoj nije moglo biti mjesto u sistemu službene marksističke ideologije. Međutim, pod utjecajem društveno-političkih promjena u sovjetskoj državi došlo je do promjene stava prema zapadnim kulturnim i naučnim vrijednostima. 1966. godine na psihološkom fakultetu Lenjingradskog državnog univerziteta počela se predavati socijalna psihologija.
