Plazma displeji prvi put su se pojavili davnih 1960-ih. Imaju brojne prednosti - širok kut gledanja, tanju debljinu, veliku svjetlinu ekrana i ravno područje gledanja.
Instrukcije
Korak 1
Da biste zamislili kako funkcionira plazma televizor, samo pogledajte fluorescentnu lampu koja radi na istom principu. Svjetiljka sadrži argon ili bilo koji drugi inertni plin, obično su atomi takvog plina električno neutralni, ali ako kroz njega prođe električna struja, ogroman broj slobodnih elektrona napada atome plina, što će dovesti do gubitka neutralno punjenje. Kao rezultat, plin se jonizira i pretvara u provodljivu plazmu.
Korak 2
U ovoj plazmi nabijene čestice su u stalnom kretanju u potrazi za slobodnim mrljama, sudarajući se sa atomima gasa, zbog čega emituju ultraljubičaste fotone. Ovi fotoni su nevidljivi, osim ako nisu usmjereni na fosfornu prevlaku koja se koristi unutar fluorescentnih sijalica. Nakon udara ultraljubičastim fotonima, čestice fosfora počinju emitirati vlastite vidljive fotone koji su vidljivi ljudskom oku.
Korak 3
Plazma displeji koriste isti princip, osim što koriste ravnu laminiranu staklenu strukturu, a ne cijev. Stotine hiljada ćelija prekrivenih fosforom nalaze se između staklenih zidova. Ovaj fosfor može emitirati zelenu, crvenu i plavu svjetlost. Prozirne elektrode za prikaz duguljastog oblika nalaze se ispod vanjske staklene površine; odozgo su prekrivene dielektričnom pločom, a odozdo magnezijevim oksidom.
Korak 4
Stanice fosfora ili piksela nalaze se ispod elektroda; izrađene su u obliku vrlo malih kutija. Ispod njih postoji sistem adresnih elektroda smještenih okomito na zaslon, a svaka adresna elektroda prolazi kroz piksele.
Korak 5
Posebna mešavina neona i ksenona ubrizgava se između ćelija pre zatvaranja plazmatskog displeja pod niskim pritiskom; to su inertni gasovi. Da biste jonizirali određenu ćeliju, morate stvoriti razliku napona između adrese i elektrode za prikaz, koje se nalaze iznad i ispod te određene ćelije.
Korak 6
Zbog ove razlike napona, gas se jonizuje, emitujući ogromne količine ultraljubičastih fotona koji bombardiraju površinu ćelija piksela, energizirajući fosfor, uzrokujući da emituje svetlost. Kolebanja napona (koja se kreiraju pomoću modulacije koda) omogućavaju vam da promenite intenzitet boje svakog određenog piksela. Ovaj se proces odvija istovremeno sa stotinama hiljada takvih pikselnih ćelija, što vam omogućava da dobijete sliku visokog kvaliteta.
